کمپین فعالین بلوچ- چند شب پیش یک حادثه تلخ در شهر ایرانشهر اتفاق می افتد. نیروی انتظامی در تعقیب یک مظنون به خانه ای که او در آنجا پناه گرفته حمله میکند. در ابتدا مظنون مقاومت نموده و کار به تیراندازی دو جانبه میکشد. در ادامه درگیری، ظاهرا فرد مظنون حاضر به تسلیم شدن میشود، اما تیراندازی و سپس پرتاب نارنجک از سوی پلیس به داخل خانه ادامه پیدا میکند، نهایتا فرد مظنون و یک پدر و پسر ۳، ۴ ساله اش که در خانه بوده و نسبت فامیلی با مظنون داشته اند کشته میشوند.
گفته میشود مظنون شغل کاذب گازوئیل کشی( قاچاق سوخت) یا افغان کشی( قاچاق اتباع افغانستانی از مرز به داخل کشور) داشته است. این دو شغل بدلیل بیکاری بالا و نبود شغل مناسب در منطقه رایج هستند و البته پلیس برخورد شدیدی با عاملان آن دارد. نیروی انتظامی اما میگوید کشته شدگان از اشرار بوده اند. آنها شاید شرور بوده اند شاید هم برای اثبات شرور بودنشان دادگاه صالحه باید نظر بدهد.
در اینکه پلیس باید در برخورد با اشرار و اسلحه بدستان قاطعانه عمل کند تا امنیت عمومی به خطر نیافتد شکی نیست اما با توجه به اینکه درگیری در منطقه مسکونی رخ داده، فرد مظنون هم اعلام تسلیم شدن نموده و یک کودک بیگناه هم کشته شده، گروهی از مردم شهر ناراحت هستند و افکار عمومی تهییج شده است. در شبکه های اجتماعی شهر و حتی شهرهای مجاور مردم در مورد این ماجرا بحث میکنند. اتهاماتی به پلیس زده شده است که کاری برای خارج کردن کودک بیگناه از صحنه درگیری نکرده است.
عقل حکم میکند قبل از اینکه اعتماد عمومی به پلیس و نیروهای ضابط قانون از بین برود و خدای ناکرده کار به اعتراض و خشونت کشیده شود یک نفر یا یک تشکیلات پاسخگو باشد. فرض کنیم فرد مظنون مجرم بوده و پلیس حق داشته برای دستگیری او از اسلحه استفاده کند اما قطعا کودک کشته شده بیگناه بوده و باید از خانواده او دلجویی شود.
حتی اگر تمام داستان فوق به گونه ای دیگر باشد بهتر است نهادهای نظارتی و بازرسی نیروی انتظامی وارد عمل شوند، تحقیق کنند و اگر فرد یا افرادی از این نیرو مرتکب خطایی شده اند با آنان برخورد و افکار عمومی را اقناع کنند.
یادمان باشد سرمایه اجتماعی، اعتماد عمومی و جلب رضایت مردم در حکومت داری امور مهمی هستند. حاکمان و صاحبان قدرت باید سعی کنند این اعتماد از دست نرود. گاهی تنبیه یک فرد خاطی بهتر است از سلب اعتماد مردم به تمام یک تشکیلات.
الدین نصیحه، باشد که پند گیریم.
د. امان الله تمنده رو
