نگاهي به پيگيري مطالبات مدني سياسيون كرد و بلوچ
دكتر امان الله تمنده رو
“كردستان از روحاني انتظار دارد”. اين جمله، تيتر انتخابي روزنامه “قانون” امروز براي مصاحبه با دكتر جلال جلالي زاده رييس ستاد تبليغات انتخاباتي دكتر روحاني در استان كردستان است. كردستان پس از سيستان و بلوچستان، استان پيشتاز راي دهنده به رييس جمهور در انتخابات 28 ارديبهشت بود. پس از مشخص شدن نتيجه انتخابات فعالين سياسي كرد و در راس آنان رييس ستاد روحاني بيشترين مصاحبه با روزنامه ها، سخنراني در مجامع و مطالبه حقوق مردم كردستان را از دولت داشته است. آنان از حق مردم اهلسنت كرد در داشتن سهم بيشترازمناصب دولتي، امكانات بيشتر براي توسعه استان، حل مشكل كولبران و محروميت زدايي از استانشان سخن مي گويند. مقاله مي نويسند، در شبكه هاي اجتماعي بحث و گفتگو مي كنند و در ديدار با مسوولان دولت حقوقشان را مطالبه مي كنند. اگر هم لازم باشد همه پرسي استقلال كردستان عراق را به رخ مسوولان كشورمي كشند تا بگويند بي توجهي به كردها در دولت همسايه چه تبعاتي بهمراه داشته است. آنها از دولت استاندار و سفير و معاون وزير اهلسنت و كرد مي خواهند. چيزي كه حقشان است.
اما در استان ما اين شور و حال مشاهده نمي شود. با اينكه راي اول را داده ايم و كمترين مناصب را دردولت داريم نه ازمصاحبه ها و پيگيري هاي روساي ستاد روحاني دراستان و شهرستانها خبري هست، نه در قالب احزاب و تشكل هاي سياسي پيگير مطالباتمان هستيم. نه انتظار داريم يك بلوچ اهلسنت استاندار يا سفير يا رييس سازماني در پايتخت شود. نميدانم شايد از فرط بي توجهي، اعتماد به نفسمان را از دست داده ايم. مناصب بزرگ را درحد خود نمي دانيم. يا ميدانيم كه نمي دهند و مطالبه نمي كنيم يا همان مناصب كوچك را نداده اند كه خواهان سهم بيشتري نباشيم! شايد عيب از خودمان است. بيش از اندازه محافظه كار هستيم. در سايه نشسته و منتظريم پستي، مديريتي، چيزي به ما پيشنهاد بشود و اگر حرفي از حقوق مردم، عقب ماندگيها و محروميتها بزنيم آن پست را به ما ندهند يا درتاييد صلاحيتمان مشكل پيدا كنيم! همه چيز را سپرده ايم به يك نهاد مذهبي و اگر آن نهاد نتوانست كاري بكند غر بزنيم و اين و آن را مقصر جلوه دهيم.
روي سخنم بيشتر با فعالين سياسي و تحصيلكردگان بلوچ است. عزيزان، حق گرفتني است و هر گرفتني مطالبه اي مي خواهد. دو كلمه بنويسيم. با دو روزنامه مصاحبه كنيم. به بخشدار شدن در دار قوزآباد و فرماندار شدن درعلي آباد كتول راضي نشويم. مطالبه اعتبارات چند صد ميلياردي براي دوبانده شدن جاده هايمان بكنيم تا چند خانواده مان يكجا درتصادفات جاده هاي باريك و غير استاندارد كشته و سوخته نشوند. مطالبه احداث كارخانجات بزرگ صنعتي، خودرو سازي، مجتمع هاي كشت و صنعت، اكتشاف و فرآوري معادن، كارخانجات فرآوري و بسته بندي خرما، منطقه آزاد “سيستان” و ديگر طرح هاي توليدي و اشتغالزا را از دولت بكنيم.
براي داشتن سهم بيشتر در حاكميت، پستها و مسووليتهاي بزرگ بخواهيم. باور كنيد بلوچ لياقت آنرا دارد كه وزير و سفير، استاندر و سرهنگ و سردار شود چرا كه ايراني است و ميهن پرست. درطول تاريخ به خاك و كشورش خيانت نكرده است و در روزگاري كه دولت مركزي هيچ اعمال حاكميتي بر منطقه نداشته ازاين آب و خاك محافظت كرده است. حمل ها، جما خان ها و خليل خان ها را فداي ايران كرده است و حق دارد چون ديگرايرانيها دروطنش سربلند و با شرافت زندگي كند. از راه بدوكي و گازوييل كشي و خلاف نان نخورد و تا يك درجه دار پليس ببيند از ترس پا به فرار نگذارد و خود و ديگران را به كشتن ندهد. دوستان باوركنيد هيچ كس را براي مطالبه مدني حقوق و خواسته هايش مواخذه نمي كنند. صدايمان را كمي بلند تر كنيم. ما فقط يكبار به دنيا مي آييم و يكبار مي ميريم چه شب را به صبح برسانيم و كاري به امور مسلمين نداشته باشيم! به اميد پستي و نامي و ناني…چه در حد توانمان براي مطالبه حقوق مردم و محرومين صدايمان را بلند كنيم و قلم بدست بگيريم. و بدانيم كه ” ان الله لا يغير ما بقوم حتي يغيروا ما بانفسهم”.
دکتر امان الله تمندرو
