یک زندانی محبوس در زندان زاهدان در تاریخ ۵ آبان‌ماه توسط رئیس و مسئولین زندان مورد ضرب و شتم قرار گرفته است. در پی این ضرب و شتم پای این زندانی دچار ضرب دیدگی و ورم شدید شده و به علت درد شدیدی که متحمل می‌شود احتمال می‌رود دچار ترک خوردگی نیز شده باشد. با این حال مسئولین زندان از رسیدگی پزشکی به وی خودداری کرده و حفاظت زندان در جواب درخواست وی گفته است “خودم با لگد پاتو درست می‌کنم”.
به گزارش کمپین فعالین بلوچ به نقل از هرانا، در تاریخ ۵ آبان‌ماه ۹۷، یک زندانی محکوم به اعدام محبوس در زندان زاهدان توسط رئیس و مسئولین زندان مورد ضرب و شتم قرار گرفته و تاکنون از رسیدگی پزشکی محروم مانده است.
هویت این زندانی “امید آلاده” ۲۳ ساله، اهل زاهدان و محبوس در بند ۳ زندان زاهدان با اتهام قتل گزارش شده است.
یک منبع مطلع در این خصوص گفت: “رئیس زندان و جلیلی معاون زندان زاهدان در تاریخ ۵ آبان‌ماه این زندانی را به دلایل واهی مورد ضرب و شتم قرار داده‌اند. مسئولین زندان زاهدان با خیس کردن پاهای این زندانی و زدن ضربات به پاهای وی با لوله باعث ضرب دیدگی و احتمالا ترک خوردن استخوان پای‌اش شده‌اند. با این حال علیرغم درد شدید از ناحیه پا به وضعیت وی رسیدگی نکرده و در جواب درخواست اعزام به بهداری زندان، رئیس حفاظت زندان به وی گفته که «خودم با لگد پاتو درست می‌کنم»”.
این منبع همچنین افزود: “مسئولین زندان زاهدان این زندانی بسیاری دیگر از زندانیان را همیشه با توهین و استفاده از الفاظ رکیک آزاد داده و به هر بهانه واهی آنان را مورد ضرب و شتم قرار می‌دهند”.
امید آلاده در تاریخ ۲۱ مردادماه ۹۵ به اتهام قتل بازداشت و به زندان زاهدان منتقل شده و یک سال بعد از بازداشت توسط شعبه ۲ دادگاه انقلاب زاهدان به اعدام محکوم شده است.
رفتار نامناسب و توهین آمیز مسئولین زندان زاهدان مسبوق به سابقه است. در تاریخ ۲۳ آبان‌ماه در پی بروز درگیری و اعتراض زندانیان در بند یک زندان زاهدان، ۱۵ نفر از این زندانیان که تعدادی از آنان مجروح بوده‌اند بدون رسیدگی پزشکی و به همراه ضرب و شتم شدید به قرنطینه این زندان منتقل شده بودند.
درتاریخ ۶ آبان‌ماه ۹۷ در بررسی و شرح مشکلات زندانیان محبوس در زندان زهدان از جمله بدرفتاری مسئولین زندان با خانواده و خود زندانیان، محرومیت از تغذیه مناسب، عدم رسیدگی پزشکی، نبودن وسایل مورد نیاز در فروشگاه زندان، محرومیت از مرخصی به دلیل رفتارهای سلیقه‌ای مسئولین، نبود وسایل سرمایشی و گرمایشی و عدم تناسب ظرفیت زندان گزارش شده است.
