روستای جورین روایت زنانی است که در نقطه های مرزی بلوچستان ، قصه ای از مقاومت و صبوری را ساخته اند.
به گزارش کمپین فعالین بلوچ روستای جورین روایت زنانی است که در نقطه های مرزی بلوچستان ، قصه ای از مقاومت و صبوری را ساخته اند. در اینجا زنانی هستند که در شرایط محدودتر از زنان دیگر، مردانه بار زندگیشان را به دوش می کشند. این زنان به دلیل کمبود امکانات آموزشی و با وجود تعصبات ادامه تحصیل نمیدهند.آنها از کودکی برای مادر شدن آماده میشوند .هر چند در سالهای اخیر برخی از این دختران توانسته اند به موفقیتهایی دست پیدا کنند اما تا بوجود آمدن حداقل شرایط برای این دختران و زنان فاصله همچنان زیاد است./تسنیم
زنان روستای جورین به دلیل نبود آب لوله کشی هر روز از چشمه آب می آورند
پخت نان به عهده زنان روستای جورین است
مریم ۸ ساله در یک مدرسه کپری درس میخواند و آرزوی داشتن یک مدرسه در نزدیکی خانه را دارد
مریم رئیسی ۳۸ ساله از روستای جورین و در یک خانه کپری زندگی میکند
سوزن دوزی یکی از هنر های فاخر زنان بلوچستان است و تنها درآمد این زنان سوزن دوزی است
زینت ۳۲ ساله تنها همراه مادرش زندگی میکند و به دلیل نبود امکانات درس نخوانده است
زنان روستای مرزی جورین به دلیل محرومیتهای فراوان دیگر هیچ آرزویی ندارند
زنان روستای جورین به دلیل نبود آب لوله کشی برای شستن ظروف از آب تانکر استفاده میکنند
حمیرا ۱۸ سال دارد و دارای دو فرزند است . او به دلیل نبود امکانات تا کلاس پنجم تحصیل کرده
حمیده ۵۰ ساله ۶ فرزند دارد و اکثر بچه های او به دلیل نبود امکانات و دور بودن مسیر درس نخوانده اند
عامر کودک دوساله از روستای کپری جورین است
کودکان روستای جورین در حال بازی کردن
اهالی روستا جورین برای گرم کردن کپر ها باید از هیزم استفاده کنند
زنان و دختران روستاهای مرزی بلوچستان با بشکه های سوخت بزرگ شده اند . آنها بدلیل محرومیت آرزویی ندارند
دختران بلوچستان از کودکی برای مادر شدن آماده میشوند و یکی از وظایف آنان نگهداری از دیگر کودکان است
زینت ۲۶ ساله در روستای جورین زندگی میکند
صفورا در ۵۰ سالگی هیچ کجا را به غیر از روستای خود ندیده است وی همچنین هیچگاه بچه دار نشده است
گلثومه سی و پنج ساله از اهالی روستای جورین و دارای همسر و چهار فرزند است
سارا تا کلاس پنجم درس خوانده و به دلیل دور بودن مدرسه خانواده به او اجازه تحصیل نمیدهد
